Een gevaarlijks stukje natuur voor onze viervoeters.

Grasaren zijn de scherpe zaden van gras die zich bevinden aan het uiteinde van lang, ongemaaid (wild) gras. Je komt ze vooral tegen in weilanden en bermen. Deze zaden hebben weerhaken waarmee ze gemakkelijk in de vacht van je hond blijven hangen. Wat het nog vervelender maakt, is dat grasaren de huid van je hond kunnen binnendringen, wat leidt tot pijnlijke ontstekingen. In ernstige gevallen kunnen grasaren zelfs (vitale) organen bereiken, wat grote gezondheidsrisico’s met zich meebrengt.
De grasaren komen makkelijk tussen de voetzooltjes en teentjes van je hond terecht, maar ook de oren, ogen of neus zijn veelvoorkomende plekjes.
Wanneer is het risico op grasaren het grootst?
De meeste problemen doen zich voor in de zomermaanden juni, juli en augustus. Het is daarom verstandig om je hond niet door hoog gras te laten rennen zonder het eerst te controleren op grasaren. Ook doe je er goed aan om de vacht van je hond zorgvuldig na te kijken.
Hoe ontdek je een grasaar?
Ongelukken zitten in een klein hoekje en datzelfde geldt voor grasaren… Ondanks voorzorgsmaatregelen kan het gebeuren dat je hond te maken krijgt met deze nare “kruipers”. Signalen die kunnen duiden op een grasaar zijn:
- Schudden met de oren
- Herhaaldelijk krabben, bijten of likken op dezelfde plek
- Met de kop over de grond wrijven
- Met de poten over de kop wrijven
- Hoesten, niezen
- traanogen
- Mank lopen
- Zichzelf verdedigen door pijn
Vaak is er op de aangedane plek een klein gaatje te zien waar de grasaar naar binnen is gedrongen.
Wat te doen bij een grasaar?
Een grasaar kun je door de weerhaken niet makkelijk in zijn geheel verwijderen. Zie of vermoed je een grasaar bij je hond, ga dan naar de dierenarts. Stel je bezoekje niet uit: hoe langer je wacht, hoe verder de grasaar in het lichaam kan doordringen, met ernstigere schade tot gevolg.
De dierenarts kan de grasaar professioneel verwijderen en eventueel antibiotica voorschrijven om een ontsteking te behandelen. In sommige gevallen lukt het honden zelf om de grasaar eruit te likken of te bijten. In die situatie is vaak alleen een antibioticakuur nodig.
Voorkomen is beter dan genezen!
Hoe klein en onschuldig ze ook lijken, neem het risico dat grasaren met zich meebrengen serieus. Zo bescherm je je hond en kunnen jullie blijven genieten van de gezamenlijke wandelingen.
